Edebiyat Yapma
Eşkali belirsiz şapkalı adamlar ellerinde varlıklar olduğu iddiasıyla işgal ediyorlar çevremizi ve beynimizi. Olmayan krizlere çözüm üretiyorlar ilkönce ki, çözümü olan bir şey de var olsun. Eşkalleri belli olmaya başlıyor hava aydınlandıkça, düzgün tıraşlı, iyi giyimli ve kravatlı ve bir o kadar havalı... Diz çökmek zorunda hissediyor bizden birileri; işte eziklik bu olsa gerek -küçükken başına aldığı bir darbeyle insanlara karşı korkak büyümüş takık psikolojili- iradesini boynuna ilmek yapmış.
Entelektüel bakış açısı -sanırım- kemik gözlüklerin arkasından bakarak olabiliyor yalnızca, sandalyede acayip bir oturuş, boynuna sakalından kirlenmiş fuları bayrak etmiş felsefi kavramlar konuşuyorlar. Yedi milyar insanın ruhunu taşıyormuşçasına özgüven içinde. Geviş getiriyoruz hep birlikte.
Ekonomistler yatırımları yönlendiriyorlar, iki tanesi kamera karşısında, bir tanesi alttan ve üsten rakamlar ve sayılar akan ekranın sağ alt tarafındaki resmiyle telefonun diğer ucunda. Amerika'nın borcu bizi geriyor, ramazan da davul diye çalıyorlar; mâni olamıyoruz hiç bir şeye. Ev ve araba almak için yaşarken değerlerimizi yitirdiğimizin farkında olamıyoruz.
Ebabil kuşlarını bekliyoruz, birilerini taşlasın diye; elimizde tabanca gibi tuttuğumuz çürük çomakların tetiğine basamıyoruz. Hiç olmazsa ellerimizi kaldırsak semaya...
Eleştirdiğimiz kurulmuş olan dünya düzenlerine karşı yeni bir düzen aklımıza birle gelmiyor nedense. Hayaller için proje üretildiğinde hedefe dönüşür, aksi halde ütopyalaşır ve buharlaşır.