Yalçın ARICIOĞLU

Sen Düşü(Ne)bilirsin?!

Gazze hiç bu denli sıcak olmamıştı o güne kadar.Gece, gün aydınlığı gibi ışımamıştı hiçbir zaman. İnsanlar da bu kadar çaresiz ve duyarsız...

Düşünebiliyor musun, kimi çocuklar oyuncak tanklarla oynarken, uzak diyarlarda kimi çocukların, o oyuncakların asıllarından çıkan kurşunlarla can verdiklerini,

Kız çocukları, annelerinden kırmızı elbise isteyip onun hayaliyle yatıp kalkarken, kimi kız çocuklarının elbisesinin kendi vücudundan çıkan kanla kırmızıya boyandığını,

Kendi gözlerinden bile sakındıkları, gece öpüp koklayarak yatırdıkları yavrularını, atılan bombanın etkisiyle harabeye dönen evin beton yığınları arasından cansız bir şekilde çıkartan annelerin hissettiklerini,

Evet düşünebiliyor musun, kimileri,”Kırmızı size neyi hatırlatıyor?” sorusuna “Romantizm” cevabını verirken, kimilerinin kırmızıyı sadece kanla hatırladığını,

Kimileri o uzak diyarlardakilere “Orada ne duruyorsunuz? Kaçsanıza!” diye seslenirken, onlara “Ölüm bana her yerde gelebilir.Eğer biz kardeşsek, düşmana bir bütün olarak karşı koymalıyız.O yüzden burada bu insanlarla kalıyorum.” diyebilmenin onurlu direnişini,

Kendine örnek aldığı, gözünde en güçlü olarak gördüğü babasını, tüm azaları paramparça olmuş halde gören çocuğun ne hissettiğini,

Düşünebiliyor musun, kimilerinin uykusundan bir anda uyanıp, kabus olarak niteleyebileceği şeyleri, kimilerinin bir yerlerde hayatın en gerçeği olarak yaşadığını,

Daha doğalı bir hafta olmamış bebeklerin, annesinin ona helal edebileceği sütünü dahi içemeden can verdiğini,

Kimi çocuklar “Ne zaman kar yağacak?” sevinciyle gökyüzüne bakarken, yaşıtları olan kimi çocukların da “Acaba bomba yüklü uçaklar yine geliyor mu? korkusuyla göğe baktıklarını,

Kimileri, çağın teknolojik imkanlarından faydalanarak, televizyon karşısında canlı olarak bir eve bomba düşüşünü izlediklerinde, ilk merak ettikleri şeyin ne olduğunu,

- Acaba evdekiler yaşıyor mu?

- Ya o evde yaşayan ben olsaydım!

Evet hangisi?..

Gazze’nin tüm renklerden koparıldığını ve tüm renklerin simsiyah bir sayfa içine konduğunu,

Kimi çocuklar, akşam getirmesi için babasına çikolata ismi söylerken, kimi çocukların da bırakın katık yapmayı, karnını doyurmak için beklediği ekmek kuyruğunda can verdiğini,

Gazze’de gökyüzünde uçanların rengarenk kuşlar değil, sadece ama sadece bomba yüklü uçaklar olduğunu,

Kimi anneler, acıklı filmlerde gözyaşı dökerken, kimi annelerin ise ağlamaktan akıtacak gözyaşlarının kalmadığını,

Gazze’ye günlerdir gökyüzünden bomba yağdığını ve orada yaşayanların, inandığı gibi yaşayanlardan DUA beklediğini,

Ama oraya bomba yağdıranların, renklerin alabildiğine zengin olduğu yerlerin olduğunu düşlerinde bile göremeyeceklerini,

Yani Düşü Ne Bileceklerini,

SEN DÜŞÜNEBİLİRSİN!