Esra KILIÇ Ayaklı Yazar

Babasız Çocuk

Babasız Çocuk



Acının kucakladığı fotoğrafta
yalınayak çoğalırken yaşlı çocuk
çorba içiriyor kardeşine
üç yaşında var yok
sırtında taşıyor dağları
yalnızlığın dokuduğu bürümcük

Yeni Dünya, Özgürlük Anıtı
sor kendine
açlığın vurgun ayazını

Coğrafyamın eskimiş kıyısından
üçüncü dünya ülkelerine
gözyaşı yağmuru

Nagazaki miydi gücenikliği tarihin
direnmiş Kore’de çeltik ovası
çekik gözlü Kızıl Irmak
Vietnam Ho-Şi-Minh-Yolu’nda
hiç görmediğiniz kuşlar ve çiçeksiz
kaç binlerce ölü çocuk tarlası

‘kirli tarih’ bilir mi?
dizelerini Ahmed Arif’in
“Erkekçe olsun isterim
Dostluk da düşmanlık da.
Hiçbiri olmaz hâlbuki.
Geçer süngüler namluya.”

Gökdelenler, uzay üsleri
ve bombalar durmadan çoğaltır
bencil, türküsüz uygarlığı

Kabilenin bin yıllık büyücüsü
cennetin çayırlarında şimdi
kuruttuğunuz ırmak, orman yanığı

Oğlumun hayat bilgisi kitabına girmeyen
mayınlanmış kaç soru, utanır gibi
Afyon Kocatepe’deki bakışından

Nasılsa soruyor sınıfın en ürkeği
-Afganistan neresi öğretmenim?
Bozkırda buzkaşi
avlusunda güneşlenen porsukağacı
yüzyıllardan sonra yıkık
bir zerdüşt tapınağı

Nereye akar Amuderya
buza keserse Hindikuş Dağları
insanın insana kıydığı
küreselleştikçe ‘Vedalar’ da yoksul/luk

Kaybolmuş Anadolu deyişi gözleri
diken diken tüylerimiz
Pir Sultan’ı bilmiyor Şeyh Bedrettin’i
gece yıldızlar uyurken mi bakıyor
hiç gövermeyecek gençliğine

Kandaharda babasız bir çocuk...

........................................................................................................

"Düğündü... Bazen bir ceset. Önce beşikti, sonra leş. HAYATTI, HATANIN HAKİKATLE HARMANLANDIĞI."