BÜROKRATİK OLİGARŞİNİN ALT BASAMAKLARI 1
“Bugün şu kuruma gittim akşama kadar ağaç oldum.” “Bu işler böyle yürümez kardeşim adam yerine konmuyoruz.” Eline silah alan ahkâm kesiyor, dünyayı ben yarattım zannediyor. Devlet kurumunda yarın işim var işyerinden izin almam lazım, beş dakikalık iş akşama kadar sürer. Bu işler ne zaman rayına girecek? Hiçbir zaman, girer mi peki, nasıl olursa girer… konu uzar gider.
Fakat bu konular, bu serzenişler hiç bir zaman bitmez. Bu sıkıntılardan hiçbir zaman kurtulamayız. Kurtulmaya çalışılır mı? Pek zannetmiyorum. Bu yazıda ve bir daha ki birkaç yazıda bu konuyu örnekleri ile incelemek istiyorum. Eksikliklerin ya da doğru olmadığını düşündüğünüz tespitlerim olursa şimdiden şunu söylemek istiyorum: her türlü katkıya, eleştiriye ve yeniliklere açığım.
Adamın biri çocuğu ile ilgili bir sorunu vardır. Öğrencisinin durumunu öğrenmek, katkıda bulunmak, okul idaresine öğretmenlerine yardımcı olabilmek için okula gider. Öğretmenleri ile konuşmaya çalışır, öğretmen konuşup sorunu çözmek ya da çözüm yolları üretmek yerine, velinin kafasını ütüler ve olmadık laflar söyleyerek öğrenciden şikâyet eder. Veli şaşırır ama bir şey yapamaz. Yine çare tükenmez. Gider idareye, idarecilerin işleri vardır. Belki de telefon görüşmesi yapmaktadır. Bekletir iki dakika der yarım saat veli kapıda bekler. İçeri girer fakat sorunun çözümünü bulmak yerine bir sürü azar işitir. Canından bezmiş vaziyette evinin yolunu tutar ancak sorun çözülmemiştir. Çözümün nasıl olacağını bilemez, benim çocuğun psikolojik sorunları olabilir der ve gider psikoloğa bir sürü para öder ancak nafile sorun hala yerli yerinde durmaktadır.
Aslına bakarsanız ortada sorun diye bir şey yoktur. Öğretmen öğretmenliğinin gereklerini yapacak ve sorunu yerinde çözecek. İcabında öğrenciye kendini sevdirecek iletişimi kuvvetlendirecek ve sıkıntının kaynağına inerek yerinde çözüm üretecek. Sorundan bahsedilmek yerine toplum bir kişiyi daha kazasız belasız kazanmış olacaktır.
Sayın velimiz öğrencisini okula kaydettirmek ister. Canından bezer ve boş ver burada okuyacağına okumasın ondan iyi fikri kafasında yer bulur. Çünkü devlet okulların elektrik, su, telefon giderlerinin dışında hiçbir gideri ödememektedir. Her hafta cam kırılmaktadır, su tesisatı bozulmaktadır, elektrik arızası çıkmaktadır, kapılar kırılmakta bozulmaktadır, tebeşir bitmektedir, çevrimiçi(Online) eğitim istenmektedir kamera tertibat yoktur, bunların yapılması gerekmektedir kaynak yoktur. Derken okulun sıkıntısı çok fazladır ve fazla sorunların üstesinden gelebilmek için mecburen kaynağa ihtiyaç vardır. İdare bağış toplanmasına karar verir mecburen çare yok kayıt parası olarak şu kadar adam başı para tahsil edilecektir, edilir. Ya da edilmeye çalışılır ortalık toz duman olur.
Burada sorun az bir çalışma ile çözülebilecek mahiyettedir fakat yorgunu çeşitli bahaneler ve hınzırlıklarla yokuşa sürerler, işler sürüncemeye bırakılır. Çözüm gelmez belki de getirilmek istenmeyerek getirilemez.
İsmail DAĞ
