MUSTAFA KEMAL
Selanik’te bir evde.
Dünyaya gelir gelmez,
Işık saçtın cihana.
Avni BİLGİN
Ali Rıza Zübeyde,
Seni gördü sevindi.
Dünyada yoktur eşin,
Tek çocuktur o dedi.
Daha o doğar, doğmaz,
Adı Mustafa oldu.
Öğretmeni çok sevdi,
O da Kemal’ı koydu.
Mustafa küçük yaşta,
Babasını kaybetti.
Anne, okusun diye,
Dayıya teslim etti.
Dayının çiftliğinde,
Kargaları kovardı.
Mustafa yetenekli,
Zor işlerde o vardı.
Askeri okulları,
Başarıyla bitirdi.
Türk ulusu başına,
Atatürk’ü getirdi.
Mondros imzasıyla,
Yurdumuzu böldüler.
Vahdettin izin verdi,
İstanbul’a girdiler.
19 Mayıs günü,
Kurtuluş oldu, bize.
Zalim yunan ordusu,
İzmir’de geldi dize.
Kahraman Türk ulusu,
Hiç unutma ATANI.
Dünyalara değişme,
Bu güzelim VATANI.
Avni BİLGİN
Emekli Öğretmen
