GURUR GÖZYAŞLARI
İbrahim AÇILAN
Baştan sona bir duygu yağmuruydu Balkanlar. Gayet iddialı olarak söylüyorum ki, Anadolu sevdasını anlayabilmek için mutlaka o ata yadigarı toprakları evlâd – ı fatihan diyarını gezmek, dolaşmak gerekli. Vatan ve millet sevgisi, tarih şuuru zirveye çıkıyor oralarda inanın.
Kosova’da , Prizren’de dolaşıyoruz. Prizren’de mi, Anadolu’nun bir şehrinde mi geziyoruz, belli değil. Yan yana iki dükkan çarpıyor gözümüze. Bir berber ve bir demirci dükkanı. Berber, başında örme, beyaz bir namaz takkesi olan pırıl pırıl yüzlü bir ihtiyar. Önce Yazar Selim GÜNDÜZALP giriyor dükkana. Ne kafasında, ne yüzünde tek bir tüy bile yok Selim Beyin. O haliyle berbere dönüp “ Beni tıraş eder misin? “ diyor. Bir iki saniye şaşıran berber basıyor kahkahayı ve kucaklaşıyorlar.
Bizi kalabalık gören berber, müşterisini koltukta bırakarak çıkıyor dükkanın önüne. Sohbete başlıyoruz. Arnavut olduğunu söylüyor. Biz Arnavutça bilmesek de o gayet güzel Türkçe biliyor. Tam o sırada görevli Türk birliğinden bir tim geçiyor araç içinde. Soruyorum “ Nasıl, Mehmetçikten memnun musunuz? ” Gözleri doluveriyor. Açıyor ellerini ve “ Allah Razı Olsun, bizim Mehmetçik bir tane. Dünyada eşi yok. Bizi koruyor onlar “ diyor. Dudakları kıpır kıpır. Belli ki dua ediyor. Aradan bir iki dakika geçmeden iki araçta Alman ve galiba Fransız askerleri geçiyor. “ Bunlar nasıl “ diye soruyorum. Yüzü birden buruşuveriyor iğrenç bir şey görmüş gibi. Ve küfredercesine cevaplıyor. “ Onlar “ diyor, “ Pis, nalet, mundar. Kadınlarımızı. kızlarımızı rahatsız ediyorlar. Verecek bir cevap bile bulamıyorum. Göğsüm gururla kabarıveriyor.
O esnada yandaki demirci çıkıyor dükkanından. Dükkanın camında “ FETA EMİN “ yazıyor. Feta, Osmanlı ahîlik teşkilatından kalma bir terim. Mesleğini iyi yapan anlamına da geliyor. Nereden geldiğimizi soruyor. O da bir Arnavut . Türk olduğumuzu öğrenince başı dikleşiyor ve diyor ki “ Benim dede, büyük, dedi bana, İstanbul baş, Prizren kuyruk “ Ve doluveriyor o anda gözler. Ayrılıyoruz. Durup durup el sallıyoruz. Onlar da ayni.
İki Arnavut’u bu kadar samimi Osmanlı ve Türk yapan güç neydi Ya Rabbim ? Bu, bazı devekuşu kafalıların dediği gibi emperyalist bir davranışın sonucu muydu, yoksa herkesi adalet ve sevgiyle kucaklayan bir inancın zaferi miydi. Bunun cevabını bizim çekildiğimiz coğrafyanın bugünkü acılarına bakarsak alabiliriz her halde. Allah, dünyaya asırlarca sevgi, adalet ve insanlık dersi verenlerden razı olsun.
#
