Kelimelerin Tükendiği Zamanlar
Fatih KAYHAN
2 haftadan beri İsrail’in Gazze’ye yaptığı saldırıları ibretle,üzüntüyle ve öfkeyle izliyoruz.Son olarak Gazze'de Birleşmiş Milletlere ait okulun bombalanmasından sonraki görüntülere baktınız mı?Ya da bakabildiniz mi? 40 kişinin hayatını kaybettiği saldırı sonrası görüntüler, günlerdir gördüklerimizden farklı değildi. Küçücük bedenlerin, bütün insanlığın günahının kefaretini ödercesine, sıra sıra dizildiğini gördük “Suçları neydi” diye sorup durdum kendime. “Hangi büyük siyasetin, hangi yüksek çıkarın kurbanlarıydı” diye sordum. Hangi politik hesap, hangi çıkar ilişkisi, hangi ortaklık, hangi ahlak bu dehşeti meşrulaştırabilir? Neyin öfkesi insan ırkını bu denli kudurtabilir, sapkınlığa sürükleyebilir!
Bunu yapanların, hastalıklı ruh hallerine, insan ırkına duydukları nefretine, sapkınlığına dair bir şey söylemeye gerek var mı? Onların aslında kendilerinden nefret ettiği, insanların kendilerinden nefret etmesinden beslendiği açıkça ortada değil mi?
Görüntülere baktım ve hala İsrail'in önceliklerinden, güvenlik kaygılarından, ABD'nin adalet anlayışından, bölge ülkelerinin küçücük iktidar hesaplarından, Hamas'ın ilkel roketlerinden, Türk-İsrail ilişkilerinin öneminden, Türkiye'nin tepkisinin sert olduğundan bahsederlere “Allah müstehakınızı versin” dedim. Özellikle basınımızın “Amiral Gemisi” diye adlandırılan ama benim “Lağım Gemisi” olarak adlandırdığım Hürriyet gazetesinin çoğu köşe yazarları da bu kategoriye giriyor. İsrail saldırılarından sonra yaptıkları yorumlara bir bakın lütfen. Özellikle aynı anda Star Ana Haber’in de metin yazarı olan Yılmaz Özdil ve Bekir Coşkun’un yazıları tam ibretlik. Bir insanın nasıl insanlıktan çıkıp bu şekilde yorum yapabileceğine, İsrail’in bu saldırılarının aynısını Osmanlı’nın yaptığını ifade eden, gücün karşısında eğilmemiz gerektiğini ve “Boşverin ölen çocukları diyebilen” zihniyete hayretle bakıyorum. Buradan naçizane sesleniyorum.Bu insanları lütfen hafızanıza yazın.Bu köşe yazarlarının yazdığı yorumlara,haberlere, 2 kere 2 = 4’tür dediklerine bile şüpheyle bakalım.Bu çapta bir vahşeti savunanlara bizim de tepkimiz olması lazım.Çünkü “Zülmü destekleyen,O zülmü yapmış gibi olur”
Bu arada medyada yoğun bir şekilde Filistin, Ortadoğu konuşuluyor.Bu vahşeti gördükten sonra,Mahmud Abbas'ın rezil iktidarını, İran’ın sahte sloganlarını,Suudi Arabistan’ın bebek ölümlerine ses çıkarmayıp Filistin’e bağış kampanyası başlatmasını,Mısır'ın hem akraba hem de dindaşı Filistin’i satmasını konuşmalıyken, Küresel dengeleri, Hamas'ın tasfiyesini, İsrail'in seçimini, Obama'nın Ortadoğu politikasını, tartışmanın ne anlamı var?
İnsan olduğumuzu unuttuktan sonra, bir topluluğun insan ırkına olan nefretini görmedikten sonra, ellerine devlet ve güç verilmiş azgın bir toplumun bütün ahlak kurallarını hiçe sayan teröründen sonra neyi nasıl tartışacağız? Savaşın da bir edebi olduğunu bilmeyen bir topluluğa ne denir. İsrail’in şuan yaptığı, kafeste kuş yetiştiren birinin o kafesteki kuşa topla,tüfekle ateş açmasına benziyor.Bir de şu orantısız güç kelimesine taktım.Matematiksel olarak bir orantının olması için iki tane güç olması gerekli.Mesela100/0 =Belirsizdir.Yani bir orantı bile belirtilemez.En son teknoloji silahlarla çocukları,bebeleri,okuları,camileri bombalayan bir tarafa karşılık neredeyse soba borusundan yapma füzeleri! olan Filistin direnişi kıyas bile kabul etmez.
Bütün bu olanları gören sadece Türkiye değil.Bütün İslam dünyası infial halindeyken, bütün insanlık olanları algılamakta zorlanırken, Türkiye'nin azimli, özverili çabalarını küçümseyenler, yargılayanlar, duygusal olmakla itham edenler, aşırı bulanlar, hangi zihni, hangi yüreği, hangi vicdanı, hangi aklı temsil ediyor? Hangi çıkarı, kimlerin önceliklerini temsil ediyor? İsrail'i açıktan savunamadıkları için, bu kadar da pervasızlığı göze alamadıkları için, Türkiye'nin ateşkesin sağlanması ve trajedinin durması için yapıp ettiklerini konuyu saptırarak, başka alanlara çekerek insanların zihnini detaylarla yönlendiriyorlar.
Türkiye'nin tavrı, kendi konumu, tarihsel sorumluluğu, geleceğe yönelik beklentileri ve hepsinin ötesinde insanlığın ortak vicdanını temsil ediyor. Yıllar yılı, pısırık liderlerin dar bakışlarına, vizyonsuzluklarına, özgüven yoksunluklarına, “ABD ne der” şeklindeki ürkekliklerine alışkın olanların, en önemlisi de, zihni böyle çalışanların bu tavrı anlamaları mümkün değil. Onlar için iktidarını kaybetme korkusuyla yaşayan Mısır Devlet Başkanı(Diktatörü desek daha doğru olur)Mübarek'in, ihanet üzerine saltanat süren monarşilerin, bölgedeki zalim rejimlerin İsrail korkusuyla terbiye edilenlerin tavrı tipik bir Ortadoğu ülkesi tavrı. Türkiye'den de aynısını istiyorlar. Türkiye'den de ABD'nin acımasızlığını, Avrupa'nın basiretsizliğini istiyorlar. Ama Türkiye artık ne Ortadoğu ülkesi ne de Avrupa ülkesi. Türkiye kendi yolunu çizmeye çalışan, buna gücü yeten bir ülke. Bu yeni duruma alışsalar iyi olacak.
İsrail basını ve bahsettiğim Türk medyasında İsrail’in Türkiye'yle ilişkilerinin bozulacağından dem vuruyorlar. Hatta aynı basında “İsrail’e fazla ses çıkarma yoksa başımıza büyük bela gelir”diye aba altından sopa gösterenler bile var. Varsın bozulsun. Araplara düşman olan, İran korkusuyla yatıp kalkan İsrail'in Türkiye'yi kaybedecek lüksü var mı, önce ona baksınlar! İsrail'le “ortak çıkar” uzunca bir süredir yok, bitti, anlamıyorlar mı? Kuzey Irak'ta yapıp ettiklerini ne çabuk unuttuk. Zaten Ülkemizin son yılllarda yaşadığı bir çok acıda belki de önemli payı olan İsrail’e hak ettiği tavrı göstermemiz gerekli.
Dünya değişiyor, bölge değişiyor, İsrail bölgedeki eski güçlü pozisyonunda geriliyor, ABD bütün dünyada nüfuzunu kaybetmeye doğru sürükleniyor. Yeni güçlerin dönemi başlıyor. Türkiye'nin bu hassas tutumunun sonuçlarını birkaç yıl sonra göreceksiniz. Birazcık sabredin! Ama aslında bu çıkışı, kamuoyunun inanılmaz hassasiyetini iyi tahlil edin. Bunlar sadece siyasi hesaplar değil. İnsanlığın ortak vicdanı temsil ediliyor. Temel budur!
Selamlar
Fatih KAYHAN
