SON DURAKTA
Her gece bir garip yolunu bekler,
Umutla hasretin yol sapağında.
Sevdaları toplar, çileye ekler,
Sabır goncalanır, can toprağında.
İbrahim AÇILAN
Her gece bir garip yolunu bekler,
Umutla hasretin yol sapağında.
Sevdaları toplar, çileye ekler,
Sabır goncalanır, can toprağında.
Bakar dolunaya, yüzünü görür,
Menzili sanadır, sitemsiz yürür,
Yolunu inatçı bir duman bürür,
Gelişini bekler, sen sokağında.
Gamzenin kadehi sermest eylemiş,
İçmiş, aşkın deryasını boylamış
Bülbülleri kıskandırıp söylemiş,
Goncası yâr kokan sevda bağında.
Üzülmezdi, yollarında solsaydı,
Cânânını can evinde bulsaydı,
Baş koyup da başucunda kalsaydı,
Bir damla olsaydı yâr yanağında.
Gece gözlerine bir bakıp kanmış,
Leylâ saçlarından tutuşup yanmış,
Gelirsin de yolcu edersin sanmış,
Ömür denen yolun son durağında.
#
