Bahar Çiçekleri
Geçersin o yollardan kıvrak ve şen.
Bilmezsin ki yolların mazisini
Bilmezsin ki benim akıbetimi
Esra KILIÇ
Bahar Çiçekleri
Zifiri karanlıkta, donar bakışlar
gecenin sessiz ayazında
büyür göz bebekleri
boşluğun tam ortasında,
Karanlıklar;
tertemiz bedenime
uzatır kirli ellerini
benden intikam alırcasına,
Dinlenmeye çekilirken işkenceci
Sabırsızlıkla bekler yine beni
Gündüze devrederken de yerini
Yanık güneşin bağrında, güpegündüz
toprak
çatlamış dudaklarını yalar
ve toprak
niye çaldın der gibi beni
çıkarır vahşi pençesini,
İşte o vakit
çekilmeye başlar kanım
inceden inceye,
işte o vakit
bağı çözülür dizlerimin,
vücudum takatsiz.
Bir kış gününde
kendini soğuğa teslim edercesine
ağırlaşır göz kapakları
yere savrulur beden
her bir zerrem, bin parça
tekrar buluşur beden toprakla
Yine bana döndün dercesine
toprak,
sevinç çığlıklarıyla karşılar bedenimi
tohum bilir, her bir zerremi
yeşertir birden o kara bağrında
en güzel, en kokulu
Bahar çiçeklerini
Hiç aldırış etmeden sen
Geçersin o yollardan kıvrak ve şen.
Bilmezsin ki yolların mazisini
Bilmezsin ki benim akıbetimi
Bahar Çiçekleri,
Bir tek sana bakar,
O güzel yeşil gözlerle
baygın baygın...
Tıpkı benim sana baktığım
Seninse hiç görmediğin gibi...
************************
" Düğündü... Bazen bir ceset. Önce beşikti, sonra leş.
HAYATTI HATANIN HAKİKATLE HARMANLANDIĞI."
