BİRİLERİ VAR

Editör

Yalnızlığı vurgulamaktır ağlamak,

Düşen her yaş anlatır gidenleri.

Boğazında düğümlenir her söz,

Bir bakmışsın sel olmuş dostların…

Sonra bir dala tutunmuş bekleyen birini fark edersin,

Son bir umudun olduğunu hissedersin.

Derken o da kayıp gider ellerinden,

Diğerlerinin gitmesi yetmezmiş gibi.

Kendi yalnızlığında boğulmaya başlarsın,

Çırpındıkça daha da batarsın, en dibe…

Ne yazık ki seni kurtaracak kimse kalmamıştır,

Öylece beklersin ölümü.

Kalp atışların gittikçe küçülür,

Yalnızlığı parmak uçlarına kadar hissedersin.

Sevdiklerin aklına gelir,

Daha fazla ağlamak istersin,

Ağlayamazsın…

Çünkü gidecek kimse kalmamıştır,

Kendinden başka.

Bir zamanlar başkası için atan kalbinin sesleri,

Artık hiç duyulmaz.

Nefesin durur.

Kendini boşluğa bırakırsın.

Bir daha gelmemek üzere,

Sonra bir ses duyarsın.

Uzaktan gelen ama sana bir o kadar da yakın,

Kalbin tekrar çarpmaya başlar.

Nefesin hiç bu kadar derin olmamıştır,

Yüzünde bir tebessüm belirir hemen.

Battığın yerden birden gökyüzüne çıkarsın,

Ayakların yerden kesilir.

İşte o zaman anlarsın,

Her ne olursa olsun,

Birileri var!

GAYE ÖZTÜRK