Beyza Akçapınar'dan Öğretmenine Mektup
Editör
Sevgili ve benim için çok değerli Didem Hocam,
Bildiğiniz gibi ben bir hafta sonra bu okuldan ayrılıyorum. Benim için her başlangıç yeni bir hayat demektir aynı zamanda yeni başlangıçlar hüzünleri de beraberinde getirir. Ayrılmak zordur. Bitmek, bitirmek, sonlandırmak zordur benim için. Her yeni insansa umut demektir. Her bir ayrılış ise hüzünleri, acıları, dertleri beraberinde getirir demiştim ya hani hele bir de geride bıraktıklarını seviyorsan tamam işte acı üstüne acı eklenir.
Hocam arkadaşlarımdan ayrılacağım için üzülüyorum ama sizin gibi değerli bir öğretmenden ayrılacağım için daha fazla üzülüyorum. Şimdi düşünüyorum da hocam bir hafta sonra her şey bitecek her zaman sizin yaptığınız sınavları başkası yapacak, sizin anlattığınız konuları başaklarından dinleyeceğiz. Belki anlamadığımız konuları tekrar tekrar anlatmayacak, sizin ilgilendiğiniz gibi belki de bizimle ilgilenmeyecek sizin bize verdiğiniz değeri vermeyecek.
Hayata geri dönmek mümkün olsa hocam, yaptığımız yanlışlardan geri dönebilsek keşke hocam. Keşke zamanı geri alabilsem bütün yıllar yeniden yaşansa ya da ayrılmak diye bir şey olmasa. Sevdiklerimizden, değer verdiklerimizden ayrılmazdık değil mi?
Bir taraftan da düşünüyorum da ayrılık olmasa sevdiklerimizin kıymetini da tam anlayamazdık. Geçen zamana baktığımda size bu kadar değer verdiğimi kendim bile fark edememişim. Ayrılacak olmak bu hüznü daha da hissettiriyor. Elimizdekileri kaybedince bunu anlamak ne kadar acı.
Hani hocam her zaman sevdiğimizi belli etmek için “ömrümün sonuna kadar” deriz ya işte ben gerçekten ömrümün sonuna kadar sizin öğrenciniz olmak isterdim. Sizden öğrenecek ne çok şeyim var daha…
Bir şey duymuştum çok hoşuma gitmişti. “gitmek bazen kaçıştır. Bazen de soruların cevabıdır. Arkaya dönüp sevdiğin insanlara bakmamaktır. Kalemin kırıldığı kalbinin durduğu andır. Hani gül dalında güzel derler ya işte o gülü soldurmaktır.”
Mecbur olmasam ben ne gitmek ne kaçmak isterim. Zaman dursa hiç akıp gitmese hiç ayrılmasa birbirine değer verenler. Hep aynı günü aynı dakikayı aynı saniyeyi solusa nefeslerinde birbirlerine değer verdiğini hissedenler.
Ben başka öğretmen istemiyorum, ben başka beni anlayacak yol gösterici istemiyorum. Ben zor anımda da güzel zamanlarımda da sizi istiyorum. Sizi istediğim için bu mektubu yazmak istedim son kez elveda demek için…
Bazı güzel anlar vardır hayatta ne yaşanırsa yaşansın unutulmayacak şeyler vardır. İşte hocam ben bu anları sizinle çok yaşadım ve hayatımda ne yaşanırsa yaşansın bu anlar unutulmayacak dakikalardı. Benim için çok değerli olan bir şey daha var hocam: o da sizin beni takdir etmeniz. Bu benim için önemliydi. Siz ne zaman bana bir şeyler söyleseniz ben her birinde çok mutlu oldum. Sizin söylediklerinizle kendimi buldum kendimi tanıdım. Hayallerimin sizinle büyütebildim. Yoksa kendi geleceğime bile haksızlık edecektim.
Kendimi mutlu hissettiğim yöne gidebilmek için sizin söyledikleriniz bana ışık oldu. Bu yolda kendimi daha güçlü daha cesur hissediyorum. Sizin benden beklentileriniz başta beni korkutmuştu ama artık korkmuyorum. Sizinle daha çok inanıyorum bunları gerçekleştirebileceğime. İşte bana en çok inanan kişi siz olduğunuz için sizin bendeki değeriniz, yeriniz çok başka. Öyle de kalacak.
Benim sizi unutmayacağım gibi sizin de beni hep hatırlayacağınızı biliyorum ve buna yürekten inanıyorum. İnandığımız o geleceğe kavuşana kadar hoşça kalın öğretmenim.
Görüşmek ümidiyle…30/10/2014
Beyza AKÇAPINAR
Akdoğan Ortaokulu 8/B öğrencisi
GeyveHaber
